Naam
Kristof Meykens
Leeftijd
37 jaar
Woonplaats
Veldwezelt
Club
Zonhoven United
Enkele vragen
Stel je even voor.
Ik ben Kristof Meykens, 37 jaar, afkomstig uit Koersel en gelukkig getrouwd met mijn Nederlandse vrouw Hanneke. Sinds vorig jaar wonen we in het authentieke Veldwezelt, een kilometer van de grens van het mooie Maastricht. Ook zijn we trotse ouders van twee geweldige kids: Quin (2 jaar en 8 maanden) en Loe (11 maanden).
Wat doe je precies in het dagelijks leven?
Ik ben leerkracht lager onderwijs in de vrije bassischool in Bolderberg. Dit schooljaar sta ik in het zorgteam voor de derde graad. Dat wil zeggen dat ik extra ondersteuning geef aan het vijfde en zesde leerjaar.
Wat zijn je passies/hobby’s buiten het voetbal?
Tweemaal per week trainen, een wedstrijd scouten en zelf wedstrijd. Dat zijn vier avonden in de week en dan hier en daar nog eens een voetbalbijscholing.
Er is dus niet zo veel tijd over om zelf nog wat hobby’s uit te oefenen met het gezin en de kids. Als ik er dan toch enkele leuke bezigheden mag opnoemen: een wandelingetje met mijn gezin, een potje padel met de vrienden, met het vrouwtje lekker gaan eten, sneakers verzamelen, een bruin caféetje bezoeken… Ook het skiën zit in mijn genen van kleins af aan, maar ook hier is het zoeken naar wat tijd om de latten van onder het stof te halen.
Hoe denk je dat de voetbalwereld je ziet als trainer?
Daarvan heb ik eigenlijk geen flauw idee. Mensen gaan dat niet zeggen tegen mij. En eerlijk gezegd lig ik daar ook niet zo van wakker…
Hoelang ben je al trainer en waar heb je de trainers microbe te pakken gekregen?
Dan moeten we niet ver zoeken… Mijn vader is Jos Meykens, altijd trainer geweest in het provinciale en nationale voetbal. Ik ben zo groot geworden. Met hem heb ik duizenden uren in de auto gezeten, gescout of mee naar trainingen gegaan en wedstrijden gevolgd.
Zelf training geven, daarvoor moet ik al een tijdje terug graven: zo’n dikke 20 jaar terug. Ik ben als jeugdtrainer begonnen op mijn dertiende of veertiende in de jeugdschool van Patrick Claes en Frank Lemmens in Koersel (in het Futsal), dan heb ik nog vele jeugdploegen getraind (ook op het veld), gaande van de U6 tot de U21 (beloften), heerlijke tijden waren dit! Ook in het Futsal ben ik coach geweest (speler/coach) bij United Beverlo op tweede nationale niveau.
Maar de combinatie veld/zaal trainen en trainersschool was een beetje te veel van het goede, om dit te combineren met een vrouw en kleine kids… Dus ben ik met het Futsal gestopt. Jammer, want het is een passie die er nooit uit gaat. Ik ben nog een beetje verbonden bij Aarixa Herk, maar dat is redelijk passief. Toch probeer ik elke maandag nog alle beelden van futsalmatchen te bekijken die online komen, zo blijf ik een beetje up-to-date. Mijn UEFA A-diploma heb ik nu inmiddels behaald, dus is er iets meer tijd voor het gezin.
Is er een (nationale of internationale) trainer waar je veel van leert/opsteekt/naar opkijkt? Zo ja, wie dan?
Wouter Vrancken vind ik geweldig als trainer, waarom? Kijk als trainer kan je kijken naar hoe zijn ploeg speelt en daar over uren praten, geweldig vind ik dat! Maar dat is alleen wat wij zien op tv of in het stadion. Weten wij wat hij vertelt tegen zijn spelers? Of hoe hij elke dag is op training? Nee, maar weten zij wat ze moeten doen? Ja! Zijn ze één groep? Ja! Dat zie je wel. En dat zie je bij elke ploeg waar hij geweest is, op eender welk niveau. Ook hoe hij niet in de ik-vorm praat, maar in de wij-vorm. Heb je zijn speech gezien nadat hij “trainer van het jaar” is geworden? Geen enkele keer is het woordje “ik” gebruikt. Hij bewierookt zijn trainersstaf, zijn club en gezin… chapeau! Dat gekoppeld aan durven zeggen dat er ook een leven is buiten het voetbal (want de dag van heden moet je dit doen en dat doen en zoveel uren op de club zijn), dat vind ik geweldig aan hem! Dat siert de persoon Wouter Vrancken.
Stijn Stijnen vind ik ook geweldig. Velen vinden Stijnen misschien een “rare keuze”, maar de grinta en passie die hij elke week uitstraalt naar zijn groep toe. Ook het doorzettingsvermogen, van niets naar iets een club brengen; die mensen lopen dun gezaaid. En iedereen zal zijn mening daar wel over hebben, de dag van heden doen mensen niet anders dan hun ongezouten mening geven. Waarop ik dan zeg: “Doe jij het?” En dit van faillissement naar de top in 1B, chique!
En dan nog… Diego Simeone, wauw! Wat een charisma als trainer! Één brok graniet! Iemand die weer zijn contract verlengd heeft en elke dag opnieuw de uitdaging aangaat in “zijn” club! Elke dag! In deze tijd… Bravo!
Hij kan ook een ploeg neerzetten in blok, dat is iets wat weinigen gegeven is; want de dag van vandaag praat iedereen maar over hoe leuk en mooi, aanvallend voetbal gebracht moet worden. Maar hij kan het verdedigend neer zetten! Echt leuk om zien.
Persoonlijk
Ben je zelf ook actief geweest als voetballer? Zo ja, wat voor een voetballer was jij?
Zeker en vast! Op het veld een “nummer 10”, in het Futsal speelde ik als pivot of als laatste man. Ik was eerder een “luie” voetballer, eentje die het spelletje wel goed las en het goed kon uitleggen, iemand die ook een mening had. Mijn traptechniek met mijn linker was een pluspuntje, alsook een ploeg op sleeptouw nemen of de tegenstander minder doen spelen waren dat. Maar ik had ook vele werkpunten: fysisch nooit geweldig geweest, een trainingsbeest was ik ook niet écht, koppen deed ik niet, want dan gingen mijn krulletjes in de war. Een ‘mooi-weer-voetballer’, dus! 😊
Hoe werk jij als trainer?
Dat vind ik moeilijk om te vertellen over mezelf. Op de trainersschool krijg je vele dingen mee, maar het is toch beetje zelf ontdekken en toepassen. Ik balanceer als trainer op het amateurniveau altijd op het randje van wat aanbieden aan de jongens… zowel op tactisch, fysisch, video-analyse… Té veel of te weinig, het is een gezonde balans proberen vinden, want we zijn nog altijd amateurs en we moeten graag komen trainen en voetballen! Dus het is een constant zoeken naar; waar kan ik iets meer brengen of waar ik moet iets minder mee bezig zijn. Als je je goed in je vel voelt en in de groep, dan kan je net dat tikkeltje meer brengen en dat is belangrijk, daar kom je ver mee! Dat is ook zo in het dagelijkse leven op je werk en in je gezin.
Beste speler aller tijden waar je mee gespeeld hebt?
In de zaal is dat redelijk duidelijk, dat was Edwin Grünholz op voetbalgebied, ik denk dat daar geen woorden aan vuil moeten worden gemaakt. Maar Vincenzo Rossi (“Chinees”) draag ik ook heel hoog in het vaandel, waarom…? Hij was iemand met wie je naar de oorlog kon! Ik hield daar wel van; hij wist soms zelfs niet tegen wie we speelden, maar als dat fluitje ging… formidabel! Ik kan hier een hele avond verhalen over vertellen. Ik speelde bij “Chinees” in Celtic, Koersel en SI Zolder, dit zegt genoeg, denk ik, dat we een klik hadden samen.
Ook met Sven Sjongers had ik een geweldige band. Op het veld, in de zaal, maar ook naast het veld! Sven stierf 2 februari 2022 in een auto-ongeluk.
Dat heeft een serieuze impact op me gehad en nog altijd. Ik kan zo veel momenten opnoemen met Sven die we samen beleefd hebben, maar jammer genoeg blijft de overvolle kerk me ook bij waar ik een brief voor las voor Sven … daar zijn geen woorden voor!
Waar heb je het meeste spijt van?
Nergens, wat geweest is geweest! Alhoewel mijn vader zegt altijd: “Je had je wat meer moeten verzorgen en naar het voetbal toe leven.” Ergens heeft hij gelijk, maar dan had ik nooit zulke mooie momenten (en avonden en nachten) mee gemaakt én zo veel mooie mensen mogen leren kennen.
Ik had dit anders kunnen of dat… heeft geen nut om daar op terug te kijken. Wel uit je fouten leren, dat is wel iets dat ik belangrijk vind!
Wat zijn je goede en slechte eigenschappen?
Slechte is dat ik te veel met mijn telefoon bezig ben en altijd aan het bellen ben over die voetbal (volgens mijn vrouw 😉). Ook kan ik nogal koppig zijn en ben ik nogal vergeetachtig als het niet rond het voetbal draait. Bijvoorbeeld een auto parkeren en dan niet meer weten waar ie stond, of ergens in een kamer staan en dan niet meer weten waarom ik daar ben.
Goede is dat ik het voetbal wel kan kaderen, ik kan afschakelen als ik naar huis rij en thuis binnen kom. Ik ga niet zeggen dat ik niet slecht gezind ben, maar ik kan het aan de kant schuiven. Dit heb ik ook wel moeten leren. Mijn vader kon dit niet écht, en dat zag je ook wel. Nu moet ik wel eerlijk zijn, met 3 punten in de pocket is de werkweek wel leuker starten.
De grootste irritatie in provinciaal voetbal?
Die zijn er niet, ik hou van het amateurvoetbal en alles wat errond hangt!
Als je je gaat irriteren, wil het zeggen dat je zelf niet goed bent, maar ik snap de vraag wel. Ik vond altijd dat er een “goeie matchbal” moest zijn. Laten we het daar op houden, een goede matchbal. 😉
Hoogtepunt en dieptepunt als trainer?
Tuurlijk kan ik hier vele sportieve momenten noemen (kampioen met United Beverlo, eindrondes met Herk…). Maar ik vind elke driepunter een hoogtepunt en elk verlies een dieptepunt. Het is natuurlijk makkelijk in het voetbal, want de week erna krijg je een nieuwe kans!
Ik heb veel gezien bij mijn vader. En ik kan en mag mezelf niet met hem vergelijken. Maar ik vond dat hij niet genoeg genoot van een overwinning of een leuk moment. Ik probeer dat wel meer te doen. En dat kan soms intens, in jezelf zijn. Of ook gewoon lekker uitbundig met veel grinta. Ik kan soms ook gewoon lachen en “genieten” als een speler een bal vijf meter over doel trapt en roepen: “Ey lekker verdedigd, volgende bal!” We nemen het voetbal heel serieus en ikzelf ook (enorm zelfs), maar er moet en mag wel ruimte zijn om even te lachen en te spelen. Als dat niet meer kan, dan hoeft het niet meer voor mij. Je moet het graag doen en ik doe het enorm graag!
Vind je de communicatie tussen scheidsrechters en trainers oké, of kan dit beter?
Ik kan hier een cliché antwoord geven, maar daar zit niemand op te wachten. Sinds de scheidsrechters ook uit andere provincies komen, is het “anders”.
Ik heb niet gezegd dat zij minder/beter zijn, maar zij kennen de trainers en clubs niet, soms is dat een voordeel… maar ook dikwijls een nadeel. Het aanvoelen is belangrijk. We merken ook dat er vele jonge scheidsrechters aan bod komen in onze reeks, ik juich dat alleen maar toe. Maar ik heb wel het gevoel dat deze enorm “gepusht” worden.
Ik zal je een voorbeeld geven; ikzelf ben enorm actief coachend/meelevend als trainer tijdens een wedstrijd. Waarom? Dat zit in me; ik kan toch moeilijk verlangen van mijn jongens om er alles aan te doen om te winnen en zelf gewoon erbij staan als een schotelvod. Het is ook misschien nog het “beetje” voetballer dat in me zit.
Als je dan een scheids hebt die je een beetje kent, die weet hoe ik coach en komt soms eens langs en zegt: “Meykens, stoppen man, het gaat erover” en dan stopt het ook. Heb je dan andere scheidsrechters die je niet kent, dan loopt het al eens mis. En moet ik mezelf ook leren aanpassen. Maar als het laatste fluitsignaal klinkt, is het over, en dan moet het ook stoppen.
Sportief
Wat is de doelstelling voor dit seizoen?
De doelstelling is beter doen dan vorig seizoen toen United Zonhoven elfde eindigde. Dat moet haalbaar zijn. Maar het is elke week bikkelen voor de punten dit seizoen. Je kan van iedereen verliezen, maar ook van iedereen winnen. En dat maakt het dit jaar extra speciaal en moeilijk. Je “slechte reeks” mag niet te lang duren.
Ben je tevreden met je huidige selectie?
Als trainer kan en mag je nooit tevreden zijn. Ben ik tevreden met de selectie, met de jongens zelf? Volmondig ja! Maar kunnen we onze selectie versterken? Ook een volmondige ja! We missen een bepaalde maturiteit op het veld en in de coaching. Dat is niet iets dat je kan “aanleren”, dat moet je een beetje hebben.
Doch hebben we een geweldige spelersgroep, die goed aan elkaar hangt. Maar er mag wel eens een haantje tussen zitten. 😉
Wat maakt je club zo speciaal voor jou?
Ik ben nog maar vanaf half juli in Zonhoven aan de slag, dus dat is nog niet zo heel lang. Toch ben ik met mijn gat in de boter gevallen. Wat één club.
Ik geef je enkele voorbeelden; de nieuwbouw op de Basvelden is begonnen, er is het IP-label gehaald voor de talrijke jeugd, de terreinen op de twee sites liggen er formidabel bij, op donderdag eten we samen met United A, B, ladies, beloften, U21 en bestuur, meer dan 100 mensen… er is soms geen stoel vrij. Ongelofelijk!
Alles is nieuw voor me; de hulptrainer en keeperstrainer ook, maar die band is top, ik steek ook veel van hen op. De sportief verantwoordelijke Luk Verstraeten is ook zo iemand, van wie ik veel feedback en hulp krijg. Dat is voor mij allemaal heel leerrijk. Ik steek mijn rugzak vol met nieuwe ervaringen op United.
Maar ook het bestuur, die mensen zijn altijd in de weer, ook altijd aanwezig en meteen een directe lijn op donderdag. Alsook de vele vrijwilligers die daar dagelijks rond lopen. Er is altijd iets te beleven op United en dat is geweldig. Je voelt die sociale, familiale voetbalvibe en dat is een heerlijk gevoel. Daar draait het amateurvoetbal om en dat moet je ook behouden als club! 650 leden is gigantisch, chapeau voor de mensen die dit in de banen leiden elke dag!
Krijg je voldoende waardering als trainer binnen de club en spelersgroep?
Ik voel die wel vanuit de club en die mensen die hier dagelijks mee bezig zijn, ook van de jongens naar mijzelf toe. Kijk als je wint, wint de groep en dat is ook zo. En als je verliest, dan is het de trainer zijn schuld.
Dat is gewoon zo en daar moet je ook mee om kunnen als persoon, je weet dat op voorhand. Ik heb daar ook geen problemen mee. Je weet dat je aan iets start, dat ooit eindigt! Je bent een passant als trainer. Maar het streelt wel je ego als trainer/persoon dat men je waardeert. Maar dat is niet iets dat je kan uitdrukken in woorden; dat zijn kleine momenten, gevoelens. Een voorzitter, afgevaardigde of sportief directeur die je een high-five geeft als je wint en die schittering in de ogen die je dan ziet. Of na een nederlaag, dan toch even die positieve boodschap van die mensen of een schouderklop, dat is waardering in mijn ogen. Niet iemand ophemelen met woorden als je gewonnen hebt, dat is makkelijk.
Wie zijn de meest bijgebleven spelers uit je carrière?
Als speler heb ik er al een paar vernoemd, maar als trainer heb ik ook bepaalde jongens zien passeren. Ik kan hier eigenlijk een boek over schrijven, schitterende verhalen soms. Er zijn verhalen die niet voor publicatie vatbaar zijn, denk ik. Je maakt als trainer toch wat mee de dag van heden en dat is positief bedoeld. Weet je; elk huisje zijn kruisje, iedereen heeft iets aan zijn hoofd… en ik ben zelf altijd open en eerlijk naar mijn groep toe, dus verwacht ik dat ook van hen. De jeugd is veranderd; zegt men, dat is waar. Maar het is ook de manier hoe je met mensen omgaat. Ik vind respect het belangrijkste wat er is. En dit moet langs twee kanten komen.
Vragen over voetbal in de wereld
Favoriete club in België en in de wereld?
– België: nooit een favoriet gehad, wel veel sympathie voor enkele clubs
– Wereld: FC Barçelona
Favoriete trainer in België en in de wereld?
– België: Wouter Vrancken
– Wereld: Diego Simeone
Favoriete speler in België en in de wereld?
– België: Bryan Heynen
– Wereld: Kevin De Bruyne
Meest irritante speler in de wereld?
Die bestaan niet.
Mooiste stadion ter wereld?
– België: Sclessin van Standard de Liège (kolkend)
– Wereld: Signal Iduna Park van Borrusia Dortmund (indrukwekkend)
Beste Rode Duivel?
– meneer Kevin De Bruyne
Open vragen
Een overwinning in money-time of een overwinning tegen je ex-club?
Overwinning tegen ex-club in money time? 😊 Neen, eender voor mij. Als het maar winst is, welke minuut of tegen wie en hoe maakt me niet zo veel uit. Tuurlijk wil ik “mooi” winnen als trainer! Maar wat is mooi winnen? 4-0 met oogstrelend voetbal… Of met 1-0 winnen na een draak van een match? Het brengt evenveel punten op, hoor.
Als je de dag van heden efficiënt en simpel speelt, dan kom je al ver.
Je moeten weten wat je kan, maar vooral ook wat je niet kan!
Waarvan kan je het meest genieten naast de zijlijn? Een ingestudeerde stilstaande fase die succes oplevert of een tactische keuze waardoor een wedstrijd kantelt?
Een trainer kan geen wedstrijd winnen. Nog met een tactische keuze of met een ingestudeerde fase. Het zijn de spelers die het uitvoeren die het doen.
Als je iemand op de bank houdt, dan is daar een reden voor, toch?
Als je die dan minuut 90 inbrengt en die maakt minuut 93 voor jou de winning goal. Heb je het dan goed gedaan als coach? Of heeft hij het goed gedaan?
Hij heeft het goed gedaan! Jij als coach had hem misschien moeten opzetten vanaf de eerste minuut! Maar… de manier waarop hij invalt en hoe je hem triggert, dat is wel iets dat je als trainer kan “beheersen”. Daar geloof ik wel in!
Net zoals een stilstaande fase, die kan je er in duwen; maar je moet er eerst als groep in geloven!
Ik heb in het Futsal getraind, in United Beverlo zijn we begonnen met stilstaande fases op training in te studeren. Er waren jongens die hoorde het in Keulen donderen, maar stapsgewijs gingen ze er in mee… en dat moet je kunnen bereiken als coach. Dat zij meegaan in de dingen die jij wil bereiken. Heb ik dat gedaan dan? Nee, zij willen mee in die stap, jij helpt ze stappen, zij moeten het doen!
Haal je voldoening uit je trainersvak, ga je tevreden naar huis na een training of wedstrijd?
Ja! Enorm veel, weet je waar ik voldoening uithaal. Als je even met je collega trainer samen zit en daar een babbeltje mee slaat na een wedstrijd (gewonnen of verloren; maakt niet uit) of even een belletje met de eigen trainersstaf of bestuur of TD, het leven en meevoelen met een club. Dan ga ik tevreden naar huis. Maar… ik heb ook al naar huis gereden dat ik tegen mezelf zei: ‘Dat was een slechte training die ik gegeven heb! Of waarom heb je die wissel gedaan?’ Tuurlijk, je stelt jezelf altijd in vraag en dat moet je als trainer altijd opnieuw doen, vind ik!
Wie is volgens jou de beste speler uit jullie reeks?
Er lopen zeer veel leuke spelers rond in onze reeks en in het provinciaal voetbal.
Moet ik er dan één opnoemen, dan zou ik Jasper Vandebroek van Achel noemen.
De voetballende kwaliteiten als verdediger die hij heeft en het goed zetten van een team. Chapeau, échte kapitein!
Welke speler van een andere vereniging zou je graag bij jullie zien voetballen?
Stijn Theunissen, momenteel geen club.
Last but not least
Wat verwacht je van de website Provinciaal Voetbal Limburg?
Dezelfde mooie samenvattingen en artikels. Ik vind het heerlijk om zien hoe een amateurwedstrijd wordt weergegeven en dan de interviews achteraf. Iedereen ziet voetbal op zijn manier en dat vind ik geweldig.
Wie moet er binnen jouw club in de bloemetjes gezet worden?
Hier ga ik geen namen noemen, want dan zou ik er vergeten!
Maar alle mensen die hun steentje bijdragen aan de voetbalfamilie Zonhoven United. En dan ga je wel veel bloemen moeten uitdelen. 😊
Wil je nog graag iets extra toevoegen?
Graag, amateurvoetbal is iets dat geweldig is én dat moet ook zo blijven. Soms gaan we er iéts te fel in op… we vergeten soms van dat gebeuren te genieten als trainer, voetballer, bestuurslid, supporter… en dat heeft niets te maken met resultaat! Tuurlijk is het leuker als je wint! Alles is leuker als je wint, maar je kan ook even zeer genieten van een training waar het 90 minuten pijpenstelen heeft geregeld, dan een warme douche en een fleske bier en wat “zeveren” over de voetbal en de vrouwen 😉 Heerlijk toch zo amateurvoetbal!
Wil je als trainer ook graag je visie vertellen?
Neem dan zeker contact op met ons! We bezorgen jou dan de vragenlijst.
